- qara ciyər
- kara ciğer
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
qara ciyər
Look at other dictionaries:
ciyər — ağ ciyər anat. – insan və onurğalı heyvanlarda döş qəfəsində yerləşən tənəffüs orqanı (bu mənada adətən ciyər şəklində işlənir). Həkim Həsənin ciyərində kiçik bir ləkə olduğunu söylədi. Ç.. <Heydərqulunun> kürəyindən dəyən güllə sol… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
daş — is. 1. Təbiətdə parçalar, yaxud böyük və kiçik kütlələr şəklində təsadüf olunan, suda həll olunmayan bərk cisim (süxur). Küçələrə daş döşəmək. – Bütün izdiham əlinə keçən daş, kəsək parçalarını alovun üstünə yağdırdı. . M. Hüs.. <Rübabə>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
öd — is. 1. Qara ciyərin ifraz etdiyi sarıyaşıl rəngli acı maye. Öd kisəsi – qara ciyərdə olan və öd ifraz edən kisəyəoxşar orqan; ödlük. Öd şirəsi – öd kisəsinin ifraz etdiyi maye; öd. Yem qursaqdan nazik bağırsağa daxil olan kimi onun üzərinə hiss… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qobal — (Qax) xörək adı (piyə bükülüb qızardılmış qara ciyər). – Anası, kök bağır getmişam, honnan qobal bişür … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
həsar — ə. 1) divar, barı, hasar; 2) ətrafı əhatə etmə; 3) qara ciyərdə, böyrəkdə və s. əmələ gələn daş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
depu — <fr.> 1. Vaqon və lokomotivlərin dayanması və təmiri üçün xüsusi yer, emalatxana. Dəmiryol deposunda da işi buraxıb tətilə başladılar. M. S. O.. <Qəhrəmani> . . depoda parovozların təmir ustası vəzifəsində çalışırdı. M. İ.. 2. is.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hepatit — is. <yun.> tib. Qara ciyərin iltihabı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kərpicli — sif. Kərpicdən tikilmiş, ya kərpic döşənmiş. Kərpicli küçə. – Qara çiy kərpicli binanın üst balkonunda Həcər aynalını bir parça ağ əsği ilə silib təmizləyirdi. . S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qarın — is. 1. İnsan və heyvan bədəninin qara ciyər, mədə, bağırsaqlar, dalaq və s. orqanlar yerləşən hissəsi. Qarnı ağrımaq. Qarın boşluğu. Qarnı şişmək. – Eşikağası əllərini yerə dəstək verib qalxdı, arxalığını, çuxasını düzəltdi, yana sürüşmüş… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əzmə — 1. 1. «Əzmək»dən f. is. 2. Əzilmiş tərəvəz, ya meyvə xəmiri; püre. 3. Qara ciyər qiyməsindən hazırlanan bir xörək adı. Əzməni plova qatıb yeyirlər. 2. is. məh. Bülöv. Dəryazı əzmə ilə itiləmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ürək — is. 1. İnsanda qan dövranının, döş boşluğunun sol tərəfində yerləşən əzələli kisə şəklində mərkəzi orqanı; qəlb. Ürəyin döyünməsi. Ürək xəstəliyi. // Döşün qol tərəfində həmin orqanın üstündəki yer. Ürəyini tutmaq. – Bibixanım əlini ürəyinin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
